bali 2025
bali 2025
Heerlijk geslapen in het hotel. De airco zachtjes aan zodat het een aangename temperatuur blijft op de hotelkamer. Bij onze kamer zit het ontbijt inbegrepen dus heerlijk wat gegeten. En na het ontbijt hebben we wat gerelaxt bij het zwembad.
Om 14:20 uur werden we opgehaald door de electric bike company. Hier hebben we zowel in 2016, 2018 en nu een toer meegboekt. Erg leuk. Nu een fietstocht door de rijstvelden.
De eerste stop was bij een tempel. Het had de nacht er voor hard geregend en we moesten over tegels lopen. En die waren spekglad. Helaas ben ik daar erg hard gevallen op mijn buik. Kreeg even geen adem meer en heb denk ik mijn ribben gekneusd. Daarnaast enorm veel pijn rond mijn ribben. Na 10 minuten gezeten te hebben toch besloten om verder te gaan en mooie foto’s te nemen bij de tempel.
Vanuit de tempel zijn we via smalle weggetjes door de rijstvelden gaan fietsen. Er zaten behoorlijk wat gaten in de weg en dat zorgde er voor dat ik op een gegeven moment de toer op de fiets moest staken doordat ik teveel pijn had. Gelukkig hadden ze een elektrische open auto bij zich waar de fiets op kon en dat ik wel mee kon rijden naar elke grote stop.
De fietstocht bracht ons uiteindelijk bij de Tegallalang rijstvelden. Dat was onze volgende stop. Hier heb je een prachtig uitzicht over de rijst terrassen. Het is er zo groen. Hier kreeg iedereen water en konden we even rustig kijken. Je kon ook op een schommel maar dat hebben we niet gedaan.
Vanuit hier zijn we naar een Luwak koffie branderij geweest. Luwak is een beest dat puur rode bessen eet. Die poept hij weer uit en dan wordt de poep gezuiverd, vervolgens gepeld en branden ze koffie van. Een sterke geur van koffie. Natuurlijk heb ik een kopje koffie geprobeerd maar geef toch de voorkeur aan mijn Starbucks kopje koffie (lol)
Vanuit de Luwak boerderij is Onno samen met de gids teruggereden. Ik ben weer in de elektrische auto gestapt. Het was nu voornamelijk afdalen naar het startpunt van de fietstoer.
Daar aangekomen kregen we nog eten. Onno aan de Mie Goreng en ik een heerlijk sateetje. Na het eten werden we teruggebracht richting ons hotel.
Ik was blij daar uiteindelijk te zijn zodat ik even in het zwembad kon duiken en mijn ribben en spieren wat afkoeling kon bezorgen.
In de avond zijn we even langs de apotheek gegaan voor wat pijnstillers. En die verkopen ze hier natuurlijk ook.
We wilde niet al te ver lopen en uiteindelijk zijn we bij een heerlijk restaurant gaan eten (Europese prijzen). En vond dat ikzelf wel iets lekkers had verdiend. Profiterols gevuld net ijs. Wat voor een feestje is dat.
Even kijken hoe de nacht gaat. Hopelijk niet te veel last en misschien morgen toch iets wijzigen in ons programma. De rit naar Pemeturan is toch 5 uur in een auto zitten over hobbelige wegen. We laten jullie morgen weten wat het is geworden.
